جمله پند آموز
آموزش الکترونیک
آموزش (یادگیری) الکترونیکی یا آموزش و پرورش اینترنتی (برخط) (به انگلیسی:
electronic-learning) رشتهای است که از پیدایش اینترنت و گسترش این پدیدهٔ
فناوری و استفاده از قابلیتهای آن ایجاد گردیده است و در حقیقت تکامل شیوه
آموزش از راه دور برطرف کننده نیاز انسانهای پرسوجوگر و خواهان یادگیری با
توجه اختیاری بودن زمان و مکان است. آموزش الکترونیکی امروزه توجه بسیاری از
دست اندرکاران آموزش را به خود جلب نموده و از مباحث و مصارف بسیار اساسی در
اینترنت است.کوتهنوشته های مثل (CBT(Computer-Based Training , (IBT
(Internet-Based Training یا (WBT (Web-Based Training به عنوان مترادف آموزش
الکترونیکی به کار برده میشوند.
مدتها کتاب اصلیترین منبع اطلاعاتی در امر آموزش محسوب میشد، اما تحولات و پیشرفتهای سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات در سالهای اخیر سبب شده است بسیاری از جنبههای زندگی بشر دستخوش تغییرات بنیادین شده و مفاهیم جدیدی شکل گیرد. یکی از حوزههای که از این مهم متأثر شده، آموزش و فراگیری است که بسیاری از محدودیتهای آن امروزه به واسطه پیشرفتهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در حال از بین رفتن است. آموزش الکترونیکی یکی از زمینههایی است که استفاده از آن به جهت ارتقای کیفیت آموزش اجتناب ناپذیر است.
یادگیری الکترونیکی شکلی از یادگیری میباشد که از طریق ابزارهای الکترونیکی متنوع (اینترنت، اینترانت، اکسترانت، شبکههای ماهوارهای، نوارهای صوتی و تصویری، تلویریون محاورهای، و سیدیرامها)، عرضه و با شیوههای مختلف (خودگردان، کنترل بهوسیله آموزشگر) کنترل میشود و بهوسیله ساختارهای گوناگون (دورهها، ماژولها، فعالیتهای یادگیری کوچک) اجرا میشود، و اجرای آن بدون محدودیت جغرافیایی و زمانی (یادگیری همزمان/غیرهمزمان) میباشد.
کشف راههای جدید برای الهام بخشیدن به دانشآموزان هدف آموزشی ارزشمندی است. وقتی دانشآموزان به انچه که میآموزند علاقه داشته باشند، احساس میکنند فرایند آموزش معنیدار است، اطلاعات را بهتر حفظ میکنند و تجربههای انگیزشی آنها برای یادگیری بهتر میشود. تشویق علاقه به یادگیری میتواند یک چالش اساسی در کلاسهای آنلاین باشد، هرچند که معلم دانشآموزان را چهره به چهره نمیبیند و در نتیجه فاقد نشانههای بصری است که به طور معمول نشان میدهد چقدر دانشآموزان آموختهاند، چه چیزی آنها را هیجان زده میکند، و آنها هنوز چه چیزهایی را لازم است بدانند.
برای بهسازی آموزش برخط، کشف روشهای تدریسی که دانشآموزان را درگیر یادگیری میکند و یادگیری را در سطح عمیق تقویت میکند برای مربیان لازم است. برای رسیدن به این هدف، مربیان باید در درجه اول، محیط آموزشی مبتنی بر متن در کلاس آنلاین را نه یک محدودیت بلکه به عنوان یک فرصت در نظر گیرند. توجه بسیار به تدریس شخصی که مستلزم ایجاد تعامل، همکاری و انجام گفتگو میان دانشجویان است در هر محیط آموزشی، مطلوب است. اما از همه مهمتر در کلاس درس آنلاین، معلمان را قادر می سازد که شناختی از دانشآموزان خود بدست آورند که در غیر این صورت در چنین محیطی قابل دسترسی نیست.
اولین مرکز آموزش الکترونیک در ایران که به صورت رسمی مدرک مورد تایید وزارت علوم را صادر نمود، مرکز آموزش الکترونیک دانشگاه علم و صنعت ایران بود. در کنار این دانشگاه دولتی، دانشکدۀ مجازی علوم حدیث به عنوان یک دانشگاه غیردولتی موفق شد نخستین دورۀ آموزشی خود را در سال 1383 در بستر شبکۀ اینترنت اجرا کند و پس از کسب مجوزهای قانونی لازم از سوی وزارت علوم، در سال ۱۳۸۴ جذب دانشجو را به صورت رسمی آغاز کرد. در حال حاضر، دانشکدۀ مجازی علوم حدیث به عنوان بزرگترین مرکز آموزش الکترونیکی کشور فعالیت میکند و در چهارمین جشنوارۀ رسانههای دیجیتال موفق به کسب عنوان برترین مرکز آموزش الکترونیکی کشور شد.
مرکز آموزش الکترونیکی دانشگاه علم و صنعت در سال ۱۳۸۳ تاسیس و برای اولین بار در کشور، اقدام به جذب دانشپذیر به صورت فراگیر در مقطع کارشناسی با ظرفیت ۲۲۴ نفر با استفاده از مزیتها و ظرفیتهای آموزش الکترونیکی ( E – Learnig ) نمود . در بهمن ماه سال ۱۳۸۴ نیز برای اولین بار در ایران، اقدام به جذب دانشجوپزاران به صورت فراگیر با ظرفیت ۲۵۱ نفر در مقطع کارشناسی ارشد با بهره گیری از آموزش کاملاً الکترونیکی نمود. در سال ۸۸ دانشگاه علم و صنعت اولین دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد را از راه کنکور سراسری جذب نمود.
الگوی تدریس ایفای نقش در آموزش و پرورش برخط از روشهای نوین تدریس است. ایفای نقش برخط، دانشآموزان را به طور تنگاتنگ و خلاقانهای در فرایند یادگیری درگیر میسازد. این روش برای آنان فرصتهایی برای فکر کردن و یادگیری در یک روند پویاتر و تعامل بیشتر نسبت به روش سخنرانی به سبک سنتی فراهم میکند. و به آنها اجازه میدهد تا برای کشف ارتباطات ذهنی بین تجارب شخصی خود و البته مواد آموزشی موفق باشند.
فناوری اطلاعات (فا)[۱] (به انگلیسی: Information Technology یا IT)، همان طور که بهوسیله انجمن فناوری اطلاعات آمریکا (ITAA) تعریف شدهاست، «به مطالعه، طراحی، توسعه، پیادهسازی، پشتیبانی یا مدیریت سیستمهای اطلاعاتی مبتنی بر رایانه، خصوصا برنامههای نرمافزاری و سختافزار رایانه میپردازد». به طور کوتاه، فناوری اطلاعات با مسائلی مانند استفاده از رایانههای الکترونیکی و نرمافزار سروکار دارد تا تبدیل، ذخیره، حفاظت، پردازش، انتقال و بازیابی اطلاعات به شکلی مطمئن و امن انجام پذیرد.
اخیرا تغییر اندکی در این عبارت داده میشود تا این اصطلاح به طور روشن دایره ارتباطات مخابراتی را نیز شامل گردد. بنابراین عدهای بیشتر مایلند تا عبارت «فناوری اطلاعات و ارتباطات» (Information and Communications Technology) یا به اختصار ICT را به کار برند.
مترادف یا همچم صفت کلمات متفاوتی است که دارای معنایی مشترک و یکسان یا شبیه به هم باشند. به کلمات مترادف، هممعنی و همردیف نیز گفته میشود و توضیحی درباره وجود یک کلمه مترادف یا فراخوانی فهرستی از کلمههای هممعنی است.
از نظر زبانشناسی کلمات مترادف بیشتر در جمله برای پرهیز از تکرار کلمات بهکار میروند و از نظر ادبی بر زیبایی جمله و غنای آن میافزایند.
کلمات وام گرفته شده از زبانهای دیگر، اگر با کلمهٔ پیشین هم معنی بود میتواند مترادف کلمات قبلی باشد. مانند تغییر:دگرگونی. در این صورت به علت ورود کلمات عربی در زبان فارسی میتوان کلمات داخل شده را مترادف دانست. در برخی موارد نیز هردو کلمه مترادف وام گرفته شده هستند مانند صولت:هیبت. در زبان انگلیسی کلمههای car و automobile مترادف یکدیگر هستند.
یکی از اولین کتبی که در زمینهٔ مترادفات زبان فارسی تألیف شده « فرهنگ مترادفات و اصطلاحات» محمدپادشاه صاحب فرهنگ آنندراج است[۱].
نخستین گنجواژه (تزاروس(به انگلیسی: Thesaurus)) علمی فارسی به فارسی «فرهنگ بیان اندیشهها» تألیف دکتر محسن صبا است که درسال ۱۳۶۶ منتشر شد [۲]. کتاب فرهنگ طیفی منتشر شده درسال ۱۳۷۸ بهصورتی روشمندتر تهیه شد. (از همان منبع).
استفاده از کلمه تزاروس نخست در سال ۱۸۵۲ با انتشار کتاب «اصطلاحنامه لغات و عبارات انگلیسی» اثر پیترمارک روژه (۱۷۷۹-۱۸۶۹) آغاز شد. هدف این کتاب کمک به افرادی است که قصد یافتن اصطلاحات دقیق برای بیان اندیشههای خود دارند. تزاروس روژه در واقع نوعی ردهبندی اصطلاحات است و ارزش آن در شیوه ارتباط دادن مفاهیم به یکدیگر است. از اوایل قرن بیستم با پیشرفت علم اطلاعرسانی اصطلاحنامه بهعنوان ابزاری که میتواند اطلاعات مورد نیاز را در هر زمینه بازیابی کند، مورد توجه خاص قرار گرفت. در سال ۱۹۵۱، هانس پیتر لون تحت تأثیر روش تزاروس روژه تصمیم گرفت کلماتی را که از نظر مفهومی با یکدیگر مرتبط بودند، دستهبندی کند↑ آذرنگ عبدالحسین و دهباشی علی - بهکوشش، ۱۳۷۸، سلسلهٔ گفتوگوها پیرامون نشر و فرهنگ: گفتوگوی سوم با بیژن ترقی، مجله بخارا، شماره ۶، خرداد و تیر ۱۳۷۸، صفحات ۶۹ تا ۷۱.
↑ نقد و بررسی کتاب: فرهنگ طیفی، ماهنامهٔ لوح، شماره ۶، مهر ۱۳۷۸.
↑ دایرةالمعارف کتابداری و اطلاعرسانی، اصطلاحنامه، برگرفته از وبگاه آن در شهریور ۱۳۸۷.وزارت علوم، تحقیقات و فناوری یکی از ۱۸ وزارتخانهٔ دولت ایران و مسؤول انسجام بخشیدن به امور اجرایی، سیاستگذاری نظام علمی، تحقیقاتی و فناوری ایران است. کامران دانشجو متصدی این وزارت است.
آموزش عالی در فرهنگ و تمدن پویای ایرانی و اسلامی از قدمت و غنای شایستهای برخوردار است. با شروع عصر رنسانس و پیشرفتهای علمی و صنعتی در کشورهای غربی، در کشور ما نیز عناصری از آموزش عالی مبتنی بر الگوی اروپای غربی ایجاد شد. اولین بار امیرکبیر علاوه بر اعزام دانشجو به خارج، با تاسیس دارالفنون در سال ۱۲۲۸ هجری شمسی، از استادان خارجی برای تدریس در دانشکدههای تخصصی فنی دارالفنون دعوت کرد. دانشگاه تهران و تعدادی از دانشگاهها و موسسات آموزش عالی بعد از تاسیس دارالفنون شکل گرفتند. با تصویب قانون اجازه تاسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ شمسی، دانشگاه تهران به عنوان اصلی ترین مرکز آموزش عالی ایران آغاز به کار کرد.
با تاسیس وزارت علوم و آموزش عالی در بهمن ماه ۱۳۴۶ و متعاقب آن تشکیل "شورای مرکزی دانشگاه ها" در سال ۱۳۴۸، نخستین گام در جهت تمرکز، تجدید سازمان و اعمال یک نظارت مرکزی بر دانشگاهها و موسسات آموزش عالی برداشته شد.
وزارت فرهنگ و آموزش عالی در تاریخ ۱۳۵۷,۱۲,۱۷ با ادغام "وزارت علوم و آموزش عالی" و "وزارت فرهنگ و هنر" تشکیل شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در اردیبهشت ماه ۱۳۵۹ قانون تشکیل شورای عالی فرهنگ و آموزش عالی به تصویب شورای انقلاب رسید و به دنبال آن به منظور ایجاد تحولی اساسی در دانشگاهها و به درخواست دانشجویان مسلمان و انقلابی، ستادی با عنوان ستاد انقلاب فرهنگی با فرمان رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) تشکیل شد که این ستاد بزرگترین نقش را در سیاستگذاری فرهنگی و آموزشی کشور برعهده گرفت.
در مردادماه ۱۳۶۴ با تصویب "قانون تشکیل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی"، کلیه اختیارات، وظایف و مسئولیتهای وزارت فرهنگ و آموزش عالی در زمینه آموزش پزشکی به وزارتخانه جدید انتقال یافت.
بر اساس قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، وزارت فرهنگ و آموزش عالی در سال 1379 به منظور انسجام بخشیدن به امور اجرایی و سیاستگذاری نظام علمی کشور، به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تغییر نام داد و وظایف برنامه ریزی، حمایت و پشتیبانی، ارزیابی و نظارت، بررسی و تدوین سیاستها و اولویتهای راهبردی در حوزههای تحقیقات و فناوری به وظایف این وزارتخانه افزوده شد.
مدتها کتاب اصلیترین منبع اطلاعاتی در امر آموزش محسوب میشد، اما تحولات و پیشرفتهای سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات در سالهای اخیر سبب شده است بسیاری از جنبههای زندگی بشر دستخوش تغییرات بنیادین شده و مفاهیم جدیدی شکل گیرد. یکی از حوزههای که از این مهم متأثر شده، آموزش و فراگیری است که بسیاری از محدودیتهای آن امروزه به واسطه پیشرفتهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در حال از بین رفتن است. آموزش الکترونیکی یکی از زمینههایی است که استفاده از آن به جهت ارتقای کیفیت آموزش اجتناب ناپذیر است.
یادگیری الکترونیکی شکلی از یادگیری میباشد که از طریق ابزارهای الکترونیکی متنوع (اینترنت، اینترانت، اکسترانت، شبکههای ماهوارهای، نوارهای صوتی و تصویری، تلویریون محاورهای، و سیدیرامها)، عرضه و با شیوههای مختلف (خودگردان، کنترل بهوسیله آموزشگر) کنترل میشود و بهوسیله ساختارهای گوناگون (دورهها، ماژولها، فعالیتهای یادگیری کوچک) اجرا میشود، و اجرای آن بدون محدودیت جغرافیایی و زمانی (یادگیری همزمان/غیرهمزمان) میباشد.
کشف راههای جدید برای الهام بخشیدن به دانشآموزان هدف آموزشی ارزشمندی است. وقتی دانشآموزان به انچه که میآموزند علاقه داشته باشند، احساس میکنند فرایند آموزش معنیدار است، اطلاعات را بهتر حفظ میکنند و تجربههای انگیزشی آنها برای یادگیری بهتر میشود. تشویق علاقه به یادگیری میتواند یک چالش اساسی در کلاسهای آنلاین باشد، هرچند که معلم دانشآموزان را چهره به چهره نمیبیند و در نتیجه فاقد نشانههای بصری است که به طور معمول نشان میدهد چقدر دانشآموزان آموختهاند، چه چیزی آنها را هیجان زده میکند، و آنها هنوز چه چیزهایی را لازم است بدانند.
برای بهسازی آموزش برخط، کشف روشهای تدریسی که دانشآموزان را درگیر یادگیری میکند و یادگیری را در سطح عمیق تقویت میکند برای مربیان لازم است. برای رسیدن به این هدف، مربیان باید در درجه اول، محیط آموزشی مبتنی بر متن در کلاس آنلاین را نه یک محدودیت بلکه به عنوان یک فرصت در نظر گیرند. توجه بسیار به تدریس شخصی که مستلزم ایجاد تعامل، همکاری و انجام گفتگو میان دانشجویان است در هر محیط آموزشی، مطلوب است. اما از همه مهمتر در کلاس درس آنلاین، معلمان را قادر می سازد که شناختی از دانشآموزان خود بدست آورند که در غیر این صورت در چنین محیطی قابل دسترسی نیست.
اولین مرکز آموزش الکترونیک در ایران که به صورت رسمی مدرک مورد تایید وزارت علوم را صادر نمود، مرکز آموزش الکترونیک دانشگاه علم و صنعت ایران بود. در کنار این دانشگاه دولتی، دانشکدۀ مجازی علوم حدیث به عنوان یک دانشگاه غیردولتی موفق شد نخستین دورۀ آموزشی خود را در سال 1383 در بستر شبکۀ اینترنت اجرا کند و پس از کسب مجوزهای قانونی لازم از سوی وزارت علوم، در سال ۱۳۸۴ جذب دانشجو را به صورت رسمی آغاز کرد. در حال حاضر، دانشکدۀ مجازی علوم حدیث به عنوان بزرگترین مرکز آموزش الکترونیکی کشور فعالیت میکند و در چهارمین جشنوارۀ رسانههای دیجیتال موفق به کسب عنوان برترین مرکز آموزش الکترونیکی کشور شد.
مرکز آموزش الکترونیکی دانشگاه علم و صنعت در سال ۱۳۸۳ تاسیس و برای اولین بار در کشور، اقدام به جذب دانشپذیر به صورت فراگیر در مقطع کارشناسی با ظرفیت ۲۲۴ نفر با استفاده از مزیتها و ظرفیتهای آموزش الکترونیکی ( E – Learnig ) نمود . در بهمن ماه سال ۱۳۸۴ نیز برای اولین بار در ایران، اقدام به جذب دانشجوپزاران به صورت فراگیر با ظرفیت ۲۵۱ نفر در مقطع کارشناسی ارشد با بهره گیری از آموزش کاملاً الکترونیکی نمود. در سال ۸۸ دانشگاه علم و صنعت اولین دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد را از راه کنکور سراسری جذب نمود.
الگوی تدریس ایفای نقش در آموزش و پرورش برخط از روشهای نوین تدریس است. ایفای نقش برخط، دانشآموزان را به طور تنگاتنگ و خلاقانهای در فرایند یادگیری درگیر میسازد. این روش برای آنان فرصتهایی برای فکر کردن و یادگیری در یک روند پویاتر و تعامل بیشتر نسبت به روش سخنرانی به سبک سنتی فراهم میکند. و به آنها اجازه میدهد تا برای کشف ارتباطات ذهنی بین تجارب شخصی خود و البته مواد آموزشی موفق باشند.
فناوری اطلاعات (فا)[۱] (به انگلیسی: Information Technology یا IT)، همان طور که بهوسیله انجمن فناوری اطلاعات آمریکا (ITAA) تعریف شدهاست، «به مطالعه، طراحی، توسعه، پیادهسازی، پشتیبانی یا مدیریت سیستمهای اطلاعاتی مبتنی بر رایانه، خصوصا برنامههای نرمافزاری و سختافزار رایانه میپردازد». به طور کوتاه، فناوری اطلاعات با مسائلی مانند استفاده از رایانههای الکترونیکی و نرمافزار سروکار دارد تا تبدیل، ذخیره، حفاظت، پردازش، انتقال و بازیابی اطلاعات به شکلی مطمئن و امن انجام پذیرد.
اخیرا تغییر اندکی در این عبارت داده میشود تا این اصطلاح به طور روشن دایره ارتباطات مخابراتی را نیز شامل گردد. بنابراین عدهای بیشتر مایلند تا عبارت «فناوری اطلاعات و ارتباطات» (Information and Communications Technology) یا به اختصار ICT را به کار برند.
مترادف یا همچم صفت کلمات متفاوتی است که دارای معنایی مشترک و یکسان یا شبیه به هم باشند. به کلمات مترادف، هممعنی و همردیف نیز گفته میشود و توضیحی درباره وجود یک کلمه مترادف یا فراخوانی فهرستی از کلمههای هممعنی است.
از نظر زبانشناسی کلمات مترادف بیشتر در جمله برای پرهیز از تکرار کلمات بهکار میروند و از نظر ادبی بر زیبایی جمله و غنای آن میافزایند.
کلمات وام گرفته شده از زبانهای دیگر، اگر با کلمهٔ پیشین هم معنی بود میتواند مترادف کلمات قبلی باشد. مانند تغییر:دگرگونی. در این صورت به علت ورود کلمات عربی در زبان فارسی میتوان کلمات داخل شده را مترادف دانست. در برخی موارد نیز هردو کلمه مترادف وام گرفته شده هستند مانند صولت:هیبت. در زبان انگلیسی کلمههای car و automobile مترادف یکدیگر هستند.
یکی از اولین کتبی که در زمینهٔ مترادفات زبان فارسی تألیف شده « فرهنگ مترادفات و اصطلاحات» محمدپادشاه صاحب فرهنگ آنندراج است[۱].
نخستین گنجواژه (تزاروس(به انگلیسی: Thesaurus)) علمی فارسی به فارسی «فرهنگ بیان اندیشهها» تألیف دکتر محسن صبا است که درسال ۱۳۶۶ منتشر شد [۲]. کتاب فرهنگ طیفی منتشر شده درسال ۱۳۷۸ بهصورتی روشمندتر تهیه شد. (از همان منبع).
استفاده از کلمه تزاروس نخست در سال ۱۸۵۲ با انتشار کتاب «اصطلاحنامه لغات و عبارات انگلیسی» اثر پیترمارک روژه (۱۷۷۹-۱۸۶۹) آغاز شد. هدف این کتاب کمک به افرادی است که قصد یافتن اصطلاحات دقیق برای بیان اندیشههای خود دارند. تزاروس روژه در واقع نوعی ردهبندی اصطلاحات است و ارزش آن در شیوه ارتباط دادن مفاهیم به یکدیگر است. از اوایل قرن بیستم با پیشرفت علم اطلاعرسانی اصطلاحنامه بهعنوان ابزاری که میتواند اطلاعات مورد نیاز را در هر زمینه بازیابی کند، مورد توجه خاص قرار گرفت. در سال ۱۹۵۱، هانس پیتر لون تحت تأثیر روش تزاروس روژه تصمیم گرفت کلماتی را که از نظر مفهومی با یکدیگر مرتبط بودند، دستهبندی کند↑ آذرنگ عبدالحسین و دهباشی علی - بهکوشش، ۱۳۷۸، سلسلهٔ گفتوگوها پیرامون نشر و فرهنگ: گفتوگوی سوم با بیژن ترقی، مجله بخارا، شماره ۶، خرداد و تیر ۱۳۷۸، صفحات ۶۹ تا ۷۱.
↑ نقد و بررسی کتاب: فرهنگ طیفی، ماهنامهٔ لوح، شماره ۶، مهر ۱۳۷۸.
↑ دایرةالمعارف کتابداری و اطلاعرسانی، اصطلاحنامه، برگرفته از وبگاه آن در شهریور ۱۳۸۷.وزارت علوم، تحقیقات و فناوری یکی از ۱۸ وزارتخانهٔ دولت ایران و مسؤول انسجام بخشیدن به امور اجرایی، سیاستگذاری نظام علمی، تحقیقاتی و فناوری ایران است. کامران دانشجو متصدی این وزارت است.
آموزش عالی در فرهنگ و تمدن پویای ایرانی و اسلامی از قدمت و غنای شایستهای برخوردار است. با شروع عصر رنسانس و پیشرفتهای علمی و صنعتی در کشورهای غربی، در کشور ما نیز عناصری از آموزش عالی مبتنی بر الگوی اروپای غربی ایجاد شد. اولین بار امیرکبیر علاوه بر اعزام دانشجو به خارج، با تاسیس دارالفنون در سال ۱۲۲۸ هجری شمسی، از استادان خارجی برای تدریس در دانشکدههای تخصصی فنی دارالفنون دعوت کرد. دانشگاه تهران و تعدادی از دانشگاهها و موسسات آموزش عالی بعد از تاسیس دارالفنون شکل گرفتند. با تصویب قانون اجازه تاسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ شمسی، دانشگاه تهران به عنوان اصلی ترین مرکز آموزش عالی ایران آغاز به کار کرد.
با تاسیس وزارت علوم و آموزش عالی در بهمن ماه ۱۳۴۶ و متعاقب آن تشکیل "شورای مرکزی دانشگاه ها" در سال ۱۳۴۸، نخستین گام در جهت تمرکز، تجدید سازمان و اعمال یک نظارت مرکزی بر دانشگاهها و موسسات آموزش عالی برداشته شد.
وزارت فرهنگ و آموزش عالی در تاریخ ۱۳۵۷,۱۲,۱۷ با ادغام "وزارت علوم و آموزش عالی" و "وزارت فرهنگ و هنر" تشکیل شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در اردیبهشت ماه ۱۳۵۹ قانون تشکیل شورای عالی فرهنگ و آموزش عالی به تصویب شورای انقلاب رسید و به دنبال آن به منظور ایجاد تحولی اساسی در دانشگاهها و به درخواست دانشجویان مسلمان و انقلابی، ستادی با عنوان ستاد انقلاب فرهنگی با فرمان رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) تشکیل شد که این ستاد بزرگترین نقش را در سیاستگذاری فرهنگی و آموزشی کشور برعهده گرفت.
در مردادماه ۱۳۶۴ با تصویب "قانون تشکیل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی"، کلیه اختیارات، وظایف و مسئولیتهای وزارت فرهنگ و آموزش عالی در زمینه آموزش پزشکی به وزارتخانه جدید انتقال یافت.
بر اساس قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، وزارت فرهنگ و آموزش عالی در سال 1379 به منظور انسجام بخشیدن به امور اجرایی و سیاستگذاری نظام علمی کشور، به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تغییر نام داد و وظایف برنامه ریزی، حمایت و پشتیبانی، ارزیابی و نظارت، بررسی و تدوین سیاستها و اولویتهای راهبردی در حوزههای تحقیقات و فناوری به وظایف این وزارتخانه افزوده شد.
ساعت : 11:01 pm | نویسنده : admin
|
مطلب قبلی
|
آموزش الکترونیک